നിന്നെ പിരിയുവനകില്ലയെങ്കിലും അനിവാര്യമയിതീര്‍ന്ന യാത്രാമൊഴി ......
എന്‍റെ കണ്ണുകളെ ഈറനണിയിക്കുന്നു
പിടിച്ചു വാങ്ങിയ സൗഹൃദത്തീന്‍് ബാക്കിപത്രമായ് .........
ഞാന്‍ തനിച്ചാവുംപോള്‍ നിന്നെ പിരിയുന്ന നിമിഷം മുതല്‍
ശ്വാസം നിലച്ച ദേഹിയായ് ഞാന്‍ ഇവിടെ ...............
കൈ വിടുവിച്ചു നിന്‍റെ സൗഹൃദത്തെ വലിച്ചെറിഞ്ഞു .................
എന്ത് സന്തോഷത്തെ വരിക്കാനായാലുമാ സന്തോഷം നല്കുന്ന വേദന .................
അതില്‍ ഞാന്‍ എരിഞ്ഞടങ്ങും ........
നീയയിരുന്നെന്ടെ പൊന്‍ പ്രഭാതം .....
നീയയിരുന്നെന്ടെ ഉദയ സുര്യന്‍.....
നീയായിരുന്നെനിക്കൊമനെ .........
വിന്നിന്‍ വെളിച്ചവും എന്നെ പുല്‍കിയ തെന്നലും
നീയയിരുന്നെന്ടെ രാഗം ,
എന്‍റെ നിശ്വാസ വായുവും നീ തന്നെ , എന്നിലെ എന്നെ അറിഞ്ഞവന്‍
നീയായിരുന്നിട്ടും ..........
ഓമനേ നിന്നെ പിരിയെണ്ടാതനിവര്യം ........
നീ തന്ന ഓര്‍മ്മകള്‍ .......
എന്നിലെ ശുഭകാര്യം എന്‍റെ നിധിയാണ്‌ നീ.............
പറയുന്നു യാത്രാമൊഴി .........
പക്ഷെഇനിയെന്നു കാണുമെന്നറിയില്ല .............
നിന്നെ പിരിയുന്ന ഞാനിതാ താരമേ എന്നില്‍ അവശേഷിപ്പിച്ച വിരത്തിന്റെചിതയില്‍ സ്വയം ദഹിക്കുന്നു .........
ദഹിപ്പിക്കുന്നു എന്‍റെ സ്നേഹപൌര്ണമി എന്‍റെ സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ .............
എന്‍റെ സന്തോഷമിതാ ഇവിടെ അവസാനിക്കുന്നു .....................
No comments:
Post a Comment