കാലം നമ്മളെ പരസ്പരം പരിചയ പെടുത്തി ... അതിലൂടെ നമ്മള് പരസ്പരം അറിഞ്ഞു , മനസിലാക്കി...അടുത്തു.. സുഹൃത്തുക്കള് ആയി...സൗഹൃദം പങ്കുവെച്ചു.....
എന്നാല് നാം മനസിലാക്കേണ്ടി ഇരിക്കുന്നു , എത്ര നാള് ...??എത്ര നാള് നമ്മള് ഒരുമിച്ചുണ്ടാകുമെന്ന്...?
പിരിയും ഒരു നാള് , നമ്മള് എല്ലാവരും... പിരിയണം.. !! , അകലണം...!! അത് കാലത്തി൯റെ തീരുമാനം...
ആ വെര്പാടി൯റെ ദു:ഖത്തില് നാം ഓര്ക്കും എന്തിന് നാം ഇത്രയും അടുത്തുവെന്ന്...മനസിലാക്കിയെന്ന്... , പരസ്പരം സ്നേഹിച്ചുവെന്ന്..."""
ഇതൊക്കെ ജീവിതത്തി൯റെ ഒരു ഭാഗം ആണെന്ന് വിശ്വസിക്കുമ്പോഴും , ആ വേര്പാടി൯റെ സങ്കടം ഓര്ത്തുപോകുകയാണ്...
" കഴിയുമോ അന്ന് , നമുക്ക് അത് സഹിക്കാന്..??"
എങ്കിലും നാളെയുടെ ജീവിതത്തില് ഓര്ക്കാനും ഓര്മിച്ചെടുക്കാനും ഓര്മ്മയില് സൂക്ഷിക്കാനും ഇന്ന് നമ്മള് ജീവിക്കുന്നു... സുഹൃത്തുക്കളായി... സൗഹൃദ നിമിഷങ്ങളുമായി...
""പിരിയേണ്ടി വരുന്ന സൗഹൃദം ""
!!! ജീവിതത്തിലെ മാറ്റാന് കഴിയാത്ത , എറ്റവും സുന്ദരവും ആത്മാര്ത്തവും ആയ മനസി൯റെ വേദന...!!!!!!
Wednesday, December 31, 2008
Sunday, December 28, 2008
Thursday, December 25, 2008
സൌഹൃദം..
ഒരിക്കലും വറ്റാത്ത സ്നേഹത്തിന്റെ നീരുറവയാണ്.അത് കൊടുക്കാനും
പകരാനും കഴിയുകയെന്നത് ജീവിത സൌഭാഗ്യവും.
നമ്മുടെ സുഖ-ദുഖങ്ങളില് പങ്കാളിയാവുന്ന
ഒരു നല്ല സുഹൃത്തിന്റെ സാമീപ്യവും സാന്നിധ്യവും
ജീവിതത്തില് ഒരു കുളിര്മഴയുടെ ആസ്വാദ്യത നല്കും.
സൌഹൃദത്തിന്റെ തണല്മരങ്ങളില്
ഇനിയുമൊട്ടേറെ ഇലകള്
തളിര്ക്കുകയും കായ്ക്കുകയും ചെയ്യട്ടെ.............
കഴിഞ്ഞു പോകുന്ന ഓരോ നിമിഷവും ഓര്മ്മകളാണ്...
പിന്നിടുന്ന ഓരോ നിമിഷവും സുഖമുള്ള ഓര്മ്മകളായിരിക്കട്ടെ...
മനസ്സിന്റെ മണിച്ചെപ്പില് സൂക്ഷിച്ചു വയ്ക്കാവുന്ന ഒട്ടനവധി സുന്ദര മുഹൂര്ത്തങ്ങള്....
Saturday, December 20, 2008
സ്നേഹത്തിന്റെ പ്രതിഭലം കണ്ണീരാണ്...
പക്ഷെ ആ കണ്ണീരിനു ഒരു സുഖമുണ്ട്...
നനയുമ്പോഴും,
എന്റെ കവിളിന് ആ കണ്ണുനീര് ചൂട് പകരുന്നു...
ആ ചൂടില്, ഞാന് അറിയുന്ന സുഖത്തിനു,
ഒരുപാട് അര്ത്ഥങ്ങളുണ്ട്.......
ഒരുപാട് ആശ്വാസങ്ങളുണ്ട്....
ഒരു പക്ഷെ എന്റെ കണ്ണീരില് മറ്റാരൊക്കെയോ
മഴവില്ല് കാണുന്നുണ്ടാകും....
രോക്കെയോ ചിരിക്കുന്നുണ്ടാവും...
അതിനുമപ്പുറം എനിക്കെന്തു വേണം ?
സ്നേഹം എന്നെ കരയിച്ച്ചോട്ടെ........
പക്ഷെ ഞാന് സ്നേഹിക്കുന്നവര് കരയാതിരിക്കട്ടെ
ഞാന് കരയാം എല്ലാവര്ക്കും വേണ്ടി.......
Friday, December 19, 2008
"ചിലര് നമ്മുടെ ജീവിതത്തിലേക്ക് എവിടെ നിന്ന്,
...എപ്പോള് എന്നറിയാതെ കടന്നു വരുന്നു. അതില് ആരൊക്കെയോ
...ഒരു മാത്ര നിന്ന് കടന്നു പോകുന്നു ഹൃദയത്തില് ഒരു കൈയ്യൊപ്പിട്ട ശേഷം.
...നാം ഒരിക്കലും ഒരേ പോലെ ആവുന്നില്ല.
...ചില കഥകള് പോലെ വ്യക്തമായ തുടക്കമോ, ഒടുക്കമോ ഇല്ലാതെ.
...അടുത്തത് എന്ത് എന്ന് അറിയാനാവാതെ.
...ജീവിതം പലപ്പോഴും ഒരു തിരിച്ചറിവാണ്.
...ഒരു നിമിഷത്തെ ഏറ്റവും മനോഹരമാക്കുന്നതും അതു തന്നെ.
...ചില സൌഹൃദങ്ങള് ദൂരമോ, നിറമോ,
...ഒന്നും അറിയാതെ സമാന്തരങ്ങളില്, സമാനതകളില് ഒത്തു ചേരുന്നു.
...അന്യോന്യം നിശബ്ദമായി സംസാരിക്കുന്നു..."
"ദൂരെയാണെങ്കിലും നീ ഇന്നും എന്റെ ഓര്മകളില് തെളിഞ്ഞു നില്ക്കുന്നു ...."
Thursday, December 11, 2008
ഒളിനോട്ടങ്ങളും ഒളിയംമ്പുകളും എന്റെഹൃദയ ഭിത്തികളിലൂടെ തുളഞ്ഞുകയരുംപോള്രക്തം പാഞൊഴുകുംപോഴും ഏതോമരവിപ്പില് നിലച്ചുപോയ എന്റെ ഹൃദയംഅറിയാനാവാതെ തരിച്ചു നിന്നുപോയ് ഞാന്എന്നിലെ നിന്നെയും ,നിന്നില്ലലിഞോരി എന്നെയുംഎതിര്പ്പിന്റെ മാറ്റൊലികള് എന്നെ തോട്ടുനര്ത്തിയപ്പോള്പിടി വിടാത്ത നിദ്ര തന് പടിവാതില് തുറന്നു ഞാന്നോക്കുംപോലോമനെ പതറി പകച്ചു പോയ്കൂട്ടതിലപ്പോള് തനിച്ചയോരെന്നിലെ എന്നെ ഞാന് കനവ് ......നിഴലയിരുന്നെന്നും നീയെനിക്കെങ്കില് -നിന്പ്രാണനായ് എന്നെ അറിയാന് കൊതിച്ചു ഞാന്അകലങ്ങള് ആരിലെന്നോമനെ ?എന് ചോദ്യം'നീ മാത്രം, നീ തന്നെ' എന്നത്രേ നിന് മതംഅകലങ്ങള് ഇത്രമേല് അരികിലവുംപോഴുംഅരുതെനിക്കവതില്ലതി വീണു മുങ്ങുവാന്നീ മാത്രം അകലതിരിക്കണം മന്നിലെന്പ്രാണന് പിരിയും വരേയ്ക്കും പിരിയാതെ കൂട്ടിനായ്............
Thursday, October 16, 2008
Wednesday, October 15, 2008
പൂക്കാത്ത മുല്ലക്ക് പൂവിടാന് കാത്തെന്ടെ
പൂക്കലമെല്ലാം കൊഴിഞ്ഞു പോയിപൂവിളി കേള്ക്കുവാന് കതോര്്ത്തിരുന്നെന്ടെ പൂവാം കുരുന്നിലവാടിപ്പോയിപാമരം പൊട്ടിയ വഞ്ചിയിലാശകള് എങ്ങോട്ടെന്നില്ലാതെ യാത്ര പോകെ തീക്കാറ്റു
വീശുമ്പോള് തുഞ്ചത്തിരിക്കുവന് ആരൊരുമില്ലതൊരേകൈകയായി ഞാന്എങ്ങു നിന്നോ വന്ന ചിങ്ങമാസതിലെന് ഓണപ്പുടവക്ക് തീപിടിച്ചു വാടക
വീടിന്റെ വാതിലു- വിട്ടു ഞാന് വടകയെല്ലാം കൊടുത്തു തീര്ത്തുചിറകിന്ടെ തുമ്പില് ഒളിപ്പിച്ച
കുളിരുമായ് ഇടനെഞ്ചില് പാടിയ പെങ്കിളികള് ഇണകളെ തേടി പിരിഞ്ഞു പോകുംവനഗനികലയങ്ങളില് കണ്ണ് തേടി വെഗല് പഴം തുണികെട്ടില നിന്നോര്മതന് താഴും താക്കോലുംതിരിചെടുക്കെപുല കുടി കല്യാണ നാള് പുലര്ന്നപ്പോ കടിഞ്ഞുല്
കിനാവില് എറുമ്പരിച്ചു മുട്ടത്തു ഞാന് നട്ട കാഞ്ഞിര കൊമ്പത്ത് കാക്കകള് കുയിലിനു ശ്രധമൂട്ടി
ചിത്ര കൂടങ്ങലോടിഞ്ഞു മഴ ചാരി മീനരമൊക്കെ തകര്ന്നു വീണുനോവിന്ടെ വേധിയില് ഏകയായ് പോകുവാന് നോയമ്പെടുത്തു സഹര്ഷംവേദനയനെനിക്കിഷ്ടം പതിവായി കരയതിരിക്കുന്ന കഷ്ടം വേദനയനെനിക്കിഷ്ടം....................................... പതിവായി കരയതിരിക്കുന്ന കഷ്ടം...........................
നിന്നെ പിരിയുവനകില്ലയെങ്കിലും അനിവാര്യമയിതീര്ന്ന യാത്രാമൊഴി ......
എന്റെ കണ്ണുകളെ ഈറനണിയിക്കുന്നു
പിടിച്ചു വാങ്ങിയ സൗഹൃദത്തീന്് ബാക്കിപത്രമായ് .........
ഞാന് തനിച്ചാവുംപോള് നിന്നെ പിരിയുന്ന നിമിഷം മുതല്
ശ്വാസം നിലച്ച ദേഹിയായ് ഞാന് ഇവിടെ ...............
കൈ വിടുവിച്ചു നിന്റെ സൗഹൃദത്തെ വലിച്ചെറിഞ്ഞു .................
എന്ത് സന്തോഷത്തെ വരിക്കാനായാലുമാ സന്തോഷം നല്കുന്ന വേദന .................
അതില് ഞാന് എരിഞ്ഞടങ്ങും ........
നീയയിരുന്നെന്ടെ പൊന് പ്രഭാതം .....
നീയയിരുന്നെന്ടെ ഉദയ സുര്യന്.....
നീയായിരുന്നെനിക്കൊമനെ .........
വിന്നിന് വെളിച്ചവും എന്നെ പുല്കിയ തെന്നലും
നീയയിരുന്നെന്ടെ രാഗം ,
എന്റെ നിശ്വാസ വായുവും നീ തന്നെ , എന്നിലെ എന്നെ അറിഞ്ഞവന്
നീയായിരുന്നിട്ടും ..........
ഓമനേ നിന്നെ പിരിയെണ്ടാതനിവര്യം ........
നീ തന്ന ഓര്മ്മകള് .......
എന്നിലെ ശുഭകാര്യം എന്റെ നിധിയാണ് നീ.............
പറയുന്നു യാത്രാമൊഴി .........
പക്ഷെഇനിയെന്നു കാണുമെന്നറിയില്ല .............
നിന്നെ പിരിയുന്ന ഞാനിതാ താരമേ എന്നില് അവശേഷിപ്പിച്ച വിരത്തിന്റെചിതയില് സ്വയം ദഹിക്കുന്നു .........
ദഹിപ്പിക്കുന്നു എന്റെ സ്നേഹപൌര്ണമി എന്റെ സ്വപ്നങ്ങള് .............
എന്റെ സന്തോഷമിതാ ഇവിടെ അവസാനിക്കുന്നു .....................